ابزار ها و ادوات جنگی، نرم و سخت، و نیز تولید و کاربرد همراه تاکتیک های جنگی در تمام تاریخ تعیین کننده تمدن یک سرزمین بوده است.در زمانهای قدیم معمولا جنگ ها به صورت تن به تن انجام میشد. سلاح هایی که در آن زمانها استفاده می شد شامل شمشیر، زره، فلاخن، کمان و …می شد.
از خنجر و چاقو در جنگ تن به تن و نيز به عنوان سلاح پرتابي استفاده می کردند.هر چند طرح خنجر از كارد اقتباس شده لكن ميان اين دو تفاوت مهمي موجود است. كارد يا چاقو وسيله‌اي ساده است كه يك طرف لبه آن تيز است و ممكن است نوك آن هم نسبتاً كند باشد .اما تيغه خنجر در هر دو طرف تيز است و طول آن چنان شكل داده مي‌شود كه در نوك باريك و تيز شود و براي حفاظت دست استفاده كننده بين تيغه و دسته معمولاً حائلي مي‌گذارند. خنجر را هميشه در زمره سلاح طبقه‌بندي مي‌كنند. قديمي‌ترين خنجرها را از سنگ چخماق ساخته‌اند و بعد از آن هم از چوب يا استخوان تيز استفاده كرده اند. دشنه‌هايي از جنس مفرغ، آهن و فولاد بسيار بادوام‌تر بوده‌اند.
شما می توانید تصاویری از خنجر ساخت کشور هندوستان در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی را در بالا مشاهده کنید.
